Το cyberbullying είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάθε χρόνο, όλο και περισσότερα παιδιά και έφηβοι πέφτουν θύματα παρενόχλησης και κακοποίησης στο Διαδίκτυο. Ακόμα και αν ένα παιδί δεν έχει ποτέ γίνει στόχος cyberbullying, μπορεί να έχει δει κάποιον άλλο να υφίσταται παρενόχληση στο Διαδίκτυο.
Είναι γνωστό ότι περίπου 7 στα 10 παιδιά βιώνουν διαδικτυακό εκφοβισμό πριν από την ηλικία των 18 ετών. Τις περισσότερες φορές, ο διαδικτυακός εκφοβισμός λαμβάνει χώρα σε δημοφιλείς πλατφόρμες κοινωνικών μέσων, όπως το Facebook και το Twitter.
Αυτό σημαίνει ότι όλο και περισσότερα παιδιά γίνονται θύματα, καθώς ο αριθμός των χρηστών των κοινωνικών μέσων αυξάνεται δραστικά, παρά τον υψηλό κίνδυνο να υποστούν εκφοβισμό.
Πίνακας περιεχομένων
Η φύση του διαδικτυακού εκφοβισμού
Το διαδικτυακό εκφοβισμό είναι παρόμοιο με τον παραδοσιακό εκφοβισμό που περιλαμβάνει λεκτική και σωματική παρενόχληση ή ταπείνωση ενός άλλου ατόμου στην πραγματική ζωή. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο σε γραπτή μορφή ή μέσω βίντεο, καθώς ο δράστης μπορεί να βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από το θύμα.
Η οργάνωση Ditch the Label ορίζει το cyberbullying ως εξής:
Ο κυβερνοεκφοβισμός είναι η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών με σκοπό να προσβάλει, να ταπεινώσει, να απειλήσει, να παρενοχλήσει ή να κακοποιήσει κάποιον.
Αν και ορισμένοι άνθρωποι που στέλνουν προσβλητικά σχόλια και μηνύματα σε άλλους δεν θεωρούν τους εαυτούς τους διαδικτυακούς εκφοβιστές, στην πραγματικότητα είναι. Οποιοσδήποτε γίνεται διαδικτυακός εκφοβιστής αν πραγματοποιήσει τις ακόλουθες ενέργειες:
- Παρενοχλείτε άλλο άτομο στο Διαδίκτυο.;
- Να χλευάζεις, να ντροπιάζεις ή να φέρνεις σε δύσκολη θέση άλλους ανθρώπους.;
- Υποδύεσαι κάποιον άλλο.;
- Απειλή για σωματική βλάβη ή θανάτωση άλλου ατόμου.;
- Παρακολουθήστε κάποιον άλλο στο διαδίκτυο.;
- Διαδίδουν μίσος με βάση τη φυλή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή το φύλο.;
- Ενθαρρύνετε άλλους να διαπράξουν εγκλήματα μίσους.
Δυστυχώς, το cyberbullying δεν είναι απλώς ένα αθώο παιδικό παιχνίδι. Συχνά έχει πολύ σοβαρές συνέπειες, που ξεκινούν από την ευάλωτη συναισθηματική κατάσταση του θύματος και καταλήγουν στον θάνατό του λόγω αυτοκτονίας.
Στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ, τέτοιες ενέργειες θεωρούνται εγκλήματα και οι σχετικοί νόμοι για τον εκφοβισμό στο διαδίκτυο ορίζουν την τιμωρία.
Τι είναι οι ομοσπονδιακοί νόμοι για τον κυβερνοεκφοβισμό;
Το cyberbullying από μόνο του δεν αποτελεί έγκλημα και δεν υπάρχει ομοσπονδιακός νόμος που να το απαγορεύει. Ωστόσο, εάν περιλαμβάνει απαγορευμένες πράξεις, όπως απειλές βίας, κοινή χρήση ρητού περιεχομένου, διανομή παιδικής πορνογραφίας, παρενόχληση ή μίσος για πολιτιστικούς/θρησκευτικούς/σεξουαλικούς λόγους, μπορεί να θεωρηθεί παρενόχληση και να κριθεί σύμφωνα με τους ομοσπονδιακούς νόμους για τα πολιτικά δικαιώματα.
Σύμφωνα με τους νόμους περί διαδικτυακού εκφοβισμού στις Η.Π.Α., ορισμένες περιπτώσεις διαδικτυακού εκφοβισμού εμπίπτουν σε κανονισμούς που σχετίζονται με παρενόχληση ή κακοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορούν να καταλήξουν σε αστικό δικαστήριο ή να οδηγήσουν σε ποινικές διώξεις και δίωξη για εγκλήματα που εμπίπτουν στον Νόμο περί Απάτης και Κατάχρησης Υπολογιστών (CFAA).
Εάν το διαδικτυακό εκφοβισμό περιλαμβάνει οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες που περιγράφονται παραπάνω σε αυτό το άρθρο, πρέπει να αναφερθεί στις τοπικές αρχές επιβολής του νόμου.
Ποια κράτη έχουν νόμους κατά του διαδικτυακού εκφοβισμού;
Η νομοθεσία για το ίδιο θέμα μπορεί να διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία στις Η.Π.Α., και η νομοθεσία για τον εκφοβισμό στο διαδίκτυο δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι επιμέρους πολιτείες έχουν τους δικούς τους κανονισμούς σχετικά με τον εκφοβισμό στο διαδίκτυο και τις συνέπειές του.
Κατά συνέπεια, οι ποινές για το διαδικτυακό εκφοβισμό διαφέρουν επίσης από πολιτεία σε πολιτεία. Συγκεκριμένα, μπορεί να κυμαίνονται από την αποβολή του θύτη από το σχολείο έως και την φυλάκιση.
Μπορείτε να βρείτε έναν χάρτη επισημαίνοντας τους νόμους περί διαδικτυακού εκφοβισμού ανά πολιτεία στον ιστότοπο StopBullying.gov, έναν επίσημο ιστότοπο της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εάν εσείς ή το παιδί σας πέσετε θύματα διαδικτυακού εκφοβισμού, μπορείτε να το αναφέρετε αμέσως στις τοπικές αρχές. Σας συνιστούμε να συμβουλευτείτε τους νόμους της πολιτείας σας σχετικά με το τι ακριβώς θεωρείται έγκλημα που σχετίζεται με τον διαδικτυακό εκφοβισμό στην περιοχή σας.
Πώς μπορώ να αποτρέψω το παιδί μου από το να γίνει θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού;
Πολλά παιδιά κρύβουν τη συμπεριφορά τους στο διαδίκτυο από τους γονείς τους για να αποφύγουν την υπερβολική αντίδραση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην γνωρίζετε ότι το παιδί σας είναι θύμα εκφοβισμού (ή είναι θύτης) για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, μπορείτε να αναγνωρίσετε τον εκφοβισμό στο διαδίκτυο αν γνωρίζετε τι κάνει το παιδί σας στο διαδίκτυο.
Ένας από τους αποδεδειγμένα αποτελεσματικούς τρόπους για να μάθετε τι συμβαίνει στο ψηφιακό περιβάλλον ενός παιδιού είναι να εγκαταστήσετε μια εφαρμογή γονικού ελέγχου στο κινητό του. Με ένα εργαλείο παρακολούθησης, όπως το Eyezy, οι γονείς μπορούν να γνωρίζουν πάντα με ποιον επικοινωνούν τα παιδιά τους στις εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης.
Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας είναι θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε Eyezy για να συγκεντρώσετε αποδείξεις κακοποίησης και να τις χρησιμοποιήσετε εναντίον του δράστη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η εφαρμογή γονικού ελέγχου μπορεί να σας βοηθήσει να αποτρέψετε το παιδί σας από το να γίνει θύμα εκφοβισμού, περιορίζοντας την πρόσβαση σε επιβλαβείς ιστότοπους και εφαρμογές στο τηλέφωνο ή το tablet του.
Πώς προστατεύει η νομοθεσία τους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τον εκφοβισμό στο διαδίκτυο;
Η νομοθεσία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην προστασία των χρηστών των κοινωνικών μέσων από τις επιβλαβείς επιπτώσεις του διαδικτυακού εκφοβισμού. Καθώς η διαδικτυακή παρενόχληση συνεχίζει να αυξάνεται, πολλές χώρες έχουν θεσπίσει αυστηρούς νόμους για την προστασία των ατόμων, ιδίως των ανηλίκων, από την ψηφιακή κακοποίηση. Δείτε πώς τα νομικά πλαίσια συμβάλλουν στην καταπολέμηση του διαδικτυακού εκφοβισμού στα κοινωνικά μέσα:
1. Ποινικοποίηση της διαδικτυακής παρενόχλησης και των απειλών
Πολλές χώρες έχουν θεσπίσει νόμους που χαρακτηρίζουν το διαδικτυακό εκφοβισμό ως ποινικό αδίκημα. Αυτοί οι νόμοι καλύπτουν συμπεριφορές όπως η αποστολή απειλητικών μηνυμάτων, η διάδοση ψευδών πληροφοριών και η συμμετοχή σε διαδικτυακή παρενόχληση. Οι παραβάτες μπορεί να αντιμετωπίσουν πρόστιμα, περιοριστικά μέτρα ή ακόμη και φυλάκιση, ανάλογα με τη σοβαρότητα των πράξεών τους.
- Παράδειγμα: Στις Η.Π.Α., νόμοι όπως ο Νόμος για την πρόληψη του διαδικτυακού εκφοβισμού ποινικοποιούν την ηλεκτρονική παρενόχληση, ενώ η Νόμος περί κακόβουλων επικοινωνιών του 1988 στο Ηνωμένο Βασίλειο στοχεύει απειλητικά ή υβριστικά μηνύματα.
2. Εφαρμογή της λογοδοσίας της πλατφόρμας
Η νομοθεσία απαιτεί συχνά από τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων να αναλάβουν την ευθύνη για την ασφάλεια των χρηστών. Οι πλατφόρμες πρέπει να εφαρμόζουν εργαλεία για την αναφορά καταχρήσεων, να αφαιρούν άμεσα επιβλαβές περιεχόμενο και να προστατεύουν τα δεδομένα των χρηστών.
- Παράδειγμα: Το Νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ψηφιακές υπηρεσίες (DSA) υποχρεώνει τις πλατφόρμες να ελέγχουν το επιβλαβές περιεχόμενο και να παρέχουν διαφανείς μηχανισμούς αναφοράς.
- Παράδειγμα: Στην Αυστραλία, το Νόμος για την ασφάλεια στο διαδίκτυο 2021 εξουσιοδοτεί τις αρχές να απαιτήσουν την αφαίρεση καταχρηστικού περιεχομένου εντός 24 ωρών.
3. Προστασία ανηλίκων και ευάλωτων ομάδων
Συγκεκριμένοι νόμοι εστιάζουν στην προστασία των ανηλίκων, οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι στο διαδικτυακό εκφοβισμό. Αυτοί οι νόμοι συχνά απαιτούν από τα σχολεία και τους γονείς να εκπαιδεύουν τα παιδιά σχετικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο και επιβάλλουν αυστηρές κυρώσεις στους νέους που εμπλέκονται σε διαδικτυακό εκφοβισμό.
- Παράδειγμα: Το Νόμος για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των παιδιών στο διαδίκτυο (COPPA) στις Η.Π.Α. περιορίζει τη συλλογή δεδομένων από παιδιά κάτω των 13 ετών, περιορίζοντας την έκθεσή τους σε κινδύνους στο διαδίκτυο.
4. Νόμοι κατά της δυσφήμισης και για την προστασία της ιδιωτικής ζωής
Το διαδικτυακό εκφοβισμό συχνά περιλαμβάνει τη διάδοση ψευδών ή επιζήμιων πληροφοριών. Οι νόμοι περί δυσφήμισης και προστασίας της ιδιωτικής ζωής προστατεύουν τα θύματα, επιτρέποντάς τους να αναλάβουν νομική δράση εναντίον όσων βλάπτουν τη φήμη τους ή παραβιάζουν την ιδιωτική τους ζωή στο διαδίκτυο.
- Παράδειγμα: Χώρες όπως ο Καναδάς έχουν νόμους κατά της εγκληματικής παρενόχλησης και της δυσφήμισης, προσφέροντας στα θύματα τη δυνατότητα να ζητήσουν δικαιοσύνη.
5. Υποχρεωτική αναφορά και υποστήριξη θυμάτων
Ορισμένοι νόμοι απαιτούν από τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων και τους φορείς να αναφέρουν σοβαρές περιπτώσεις διαδικτυακού εκφοβισμού στις αρχές επιβολής του νόμου. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούν υπηρεσίες υποστήριξης για να βοηθήσουν τα θύματα να αντιμετωπίσουν τις συναισθηματικές επιπτώσεις της διαδικτυακής παρενόχλησης.
- Παράδειγμα: Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα σχολεία συχνά υποχρεούνται να αναφέρουν περιστατικά εκφοβισμού, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων που συμβαίνουν στο διαδίκτυο, σύμφωνα με τους κρατικούς νόμους κατά του εκφοβισμού.
Η νομοθεσία συνεχίζει να εξελίσσεται για να αντιμετωπίσει νέες μορφές διαδικτυακού εκφοβισμού. Καθιστώντας τα άτομα και τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων υπεύθυνα, οι νόμοι παρέχουν ζωτική προστασία και υποστήριξη στους χρήστες που περιηγούνται στον ψηφιακό κόσμο.
